THE INTUITION ORCHESTRA Fromm

1. All in sounds
2. The sexual desire
3. Smigol castro stup
4. Had to happen some misunderstanding
5. Wise creatures work
6. Day and night are smeengly the enemies
7. The lightning of the love
8. Sounds of the present
9. Heaven is the male
10. Causes of the neurosis
11. Various collections of the features
12. Fromm
13. The masculinity and faminity

muzycy:
Bolesław Błaszczyk - fortepian, wiolonczela, instr. klawiszowe, głos
Ryszard Wojciul - saksofony, klarnet basowy, EWI, głos
Jacek Alka - perkusja
gościnnie:
Grażyna Auguścik - śpiew
Zdzisław Piernik - tuba, głos, inne(woda, kamienie etc.) 

The Intuition Orchestra proponuje udział w niezwykłym spektaklu. W misterium powstawania dźwięków, które w procesie twórczym - przebiegającym w czasie realnym, łączą się ze sobą tworząc utwory muzyczne, które są dziełami jednorazowymi. Nigdy już nie zostaną zagrane w ten sam sposób i w tej samej formie. 

The Intuition Orchestra tworzy muzykę chwili. Muzycy spotykają się bez prób, bez wcześniejszych kompozycji, lub choćby najmniejszych ustaleń. Proces kompozycyjny trwa podczas nagrania, lub koncertu. Jest wypadkową emocji, wrażliwości i umiejętności słuchania się wzajemnie improwizujących muzyków. 

„...To muzyka łamiąca wszelkie bariery, magiczny artystyczny tygiel w którym wymieszano wszystko ze wszystkim i wyszło coś nowego, może niekoniecznie zmieniającego światową muzykę na kolejne dziesięciolecia, ale z pewnością wartego najwyższego skupienia i uwagi…

W niektórych utworach usłyszycie echa indyjskich mantr pomieszane z kościelną muzyką barokową, w innych wokalizy przypominające najlepsze lata fusion na tle free jazzowych, pewnie w dużej części improwizowanych partii wykonanych na preparowanej, przekonstruowanej tubę na której Zdzisław Piernik gra z użyciem saksofonowych ustników. Kiedy indziej usłyszycie słowiański folklor zmieszany z klezmerskimi brzmieniami jazzowymi. Usłyszycie też nieszablonowo traktowaną wiolonczelę, za której dźwięki odpowiedzialny jest Bolesław Błaszczyk.

Część dźwięków, jak to zwykle bywa z awangardową muzyką jest dość niewiadomego pochodzenia. Prawdopodobnie te, które przypominają nieistniejący instrument dęty pochodzą z przekonstruowanej tuby Zdzisława Piernika. Inne sugerują użycie nietypowych instrumentów perkusyjnych. Jeszcze inne być może zostały zaśpiewane przez Grażynę Auguścik, która na co dzień nie stosuje raczej tak szerokiej palety technik wokalnych. Jej głos jest na tej płycie równoprawnym instrumentem, nie znajdziecie tu tekstów, to raczej scat, krzyk, wokalizy w stylu znanym z najlepszych nagrań Lauren Newton, czy Urszuli Dudziak, niekiedy nawet techniki klasycznego śpiewu operowego.

To wszystko właściwie nie powinno się udać… Ale udało się doskonale. Muzyka jest nieprzewidywalna, w tym całe jej piękno. „
Rafał Garszczyński
JazzPress 

wydawca: MTJ 2012
nr kat. CD11337
nośnik: CD, digipack