muzyka klasyczna

Okres pierwszej połowy XVII wieku można uznać za szczytowy moment rozwoju kultury muzycznej Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Wielonarodowe państwo pozostające pod władzą królów z dynastii Wazów (po kądzieli spokrewnionych z Jagiellonami), objęło swoim zasięgiem olbrzymie terytorium - od Wielkopolski, Pomorza i Prus po Inflanty, Ruś i Podole. Płyta "Canzony znane i nieznane -  Tabulatura pelplińska -  Adam Jarzębski" (RecArt 0033) to pionierska fonograficznie próba ukazania tej różnorodności w sposób świadomy zarówno muzykologicznie jak i wykonawczo.

Wiele łączy Dymitra Szostakowicza (1906-1975) i Alfreda Schnittke (1934-1998). Mimo że należą do różnych generacji, obaj tworzyli w Związku Sowieckim, i obaj próbowali zaszyfrować w swej muzyce dramat kompozytora "uwięzionego" w państwie totalitarnym. U obu twórców znajdziemy podobne emocje i podobną narrację, którą można ująć w formułę "przez ciernie do gwiazd". Zaczyna się od ogromu cierpienia, dalej mamy poszukiwanie dystansu, uzyskiwanego często poprzez ironię i rozbudowaną technikę cytatów, i w końcu przełamanie bólu, prześwit czegoś ukrytego i niosącego otuchę. Tak osobisty i bezpośredni ton, powiązanie muzyki z realną egzystencją, stanowią o rosyjskiej odrębności w panoramie muzyki XX wieku.