muzyka klasyczna

Pierwszy bez wątpienia etap swej działalności artystycznej Adam Krzeszowiec zamyka solową płytą, wydaną przez Śląskie Towarzystwo Muzyczne i Polskie Radio Katowice, na której znalazły się wiodące dzieła na wiolonczelę solo: Georga Crumba, Zoltana Kodly'aya i Eugeniusz Knapika. Interesującą cechą solistycznego warsztatu Adama Krzeszowca jest takie ukształtowanie jego wizji wykonania danego dzieła, by pomimo w oczywisty sposób zawartego tu rozmachu, swoistej erupcji młodzieńczej werwy i fantazji - tak jak to ze szczególną intensywnością akcentuje w sonacie Kodly'aya - móc panować nad każdym najmniejszym chociażby szczegółem technicznym, by nic nie wymknęło się spod kontroli, by kreowana wizją interpretacji była zgodna z przyjętą wcześniej i przemyślaną koncepcją, wypracowaną w wyobraźni młodego artysty.

Wiele łączy Dymitra Szostakowicza (1906-1975) i Alfreda Schnittke (1934-1998). Mimo że należą do różnych generacji, obaj tworzyli w Związku Sowieckim, i obaj próbowali zaszyfrować w swej muzyce dramat kompozytora "uwięzionego" w państwie totalitarnym. U obu twórców znajdziemy podobne emocje i podobną narrację, którą można ująć w formułę "przez ciernie do gwiazd". Zaczyna się od ogromu cierpienia, dalej mamy poszukiwanie dystansu, uzyskiwanego często poprzez ironię i rozbudowaną technikę cytatów, i w końcu przełamanie bólu, prześwit czegoś ukrytego i niosącego otuchę. Tak osobisty i bezpośredni ton, powiązanie muzyki z realną egzystencją, stanowią o rosyjskiej odrębności w panoramie muzyki XX wieku.