piosenka poetycka

Płyta jest swoistym ukłonem w stronę rodzinnych Bieszczad, które stały się inspiracją dla większości utworów i które od zawsze znacząco wpływały na  przekaz  artystki.
Są wśród „Pamiątek“ Agaty Rymarowicz także unikalne, pełne niepowtarzalnego uroku pieśni łemkowskie, przypominające o magicznej  więzi ludzi z górami. Całości obrazu świata, który chciałaby ocalić od zapomnienia, dopełniają piosenki Jaromira Nohavicy w polskich tłumaczeniach Renaty Putzlacher.

Album „Pod powieką” to zarówno w pełni autorskie utwory Agaty jak również piosenki z tekstami Jacka Kaczmarskiego, Marka Dutkiewicza, Andrzeja Wierzbickiego, Elżbiety Sawickiej – którymi artystka opowiada o wędrowaniu przez życie, o spotkaniach w drodze. Śpiewa o zagubieniu i powrotach do siebie, o przekraczaniu progów, uśmiechach losu… O obrazach ukrytych pod powiekami, które – gdy tylko przymkniemy oczy – rozpalają myśli i przywołują wspomnienia.

Są to piosenki z Bieszczadami w tle – z ich urodą, magią i historią, z rodzinnym domem Agaty – piosenki pachnące połoninami. Klimat magicznych Bieszczadów tworzą również starodawne pieśni rusińskie, którymi połoniny niegdyś rozbrzmiewały. Pieśni wyszukane przez artystkę u źródeł.

„Agata, to nie jest świat dla wrażliwych ludzi. Dorośnij wreszcie”. Podobne słowa słyszę niemal każdego dnia. Nawet nie potrafię znaleźć sposobu, na wyrażenie tego, jak te życiowe nauki i związana z nimi postawa mnie przerażają.

Dla mnie – przeczą człowieczeństwu. Przeczą wszystkiemu w co wierzę i czym kieruję się w życiu. Wydaje mi się, że cały album to moja emocjonalna obrona przed tymi słowami i zarazem próba chronienia ludzkiej wrażliwości.