Brillante II - Magdalena Pilch, Marek Pilch, Bartosz Kokosza

1. Carl Czerny: Fantazja concertante op. 256
2. Felix Mendelssohn Bartholdy: Trio d-moll op. 49: I. molto Allegro agitato
3. Felix Mendelssohn Bartholdy: Trio d-moll op. 49: II. Andante con molto tranquilo
4. Felix Mendelssohn Bartholdy: Trio d-moll op. 49: III. Scherzo. Leggiero e vivace
5. Felix Mendelssohn Bartholdy: Trio d-moll op. 49: IV. Finale. Allegro assai appassionata
6. Carl Maria von Weber: Trio g-moll op. 63: I. Allegro moderato
7. Carl Maria von Weber: Trio g-moll op. 63: II. Scherzo. Allegro vivace
8. Carl Maria von Weber: Trio g-moll op. 63: III. Schafers Klage. Andante espressivo
9. Carl Maria von Weber: Trio g-moll op. 63: IV. Finale. Allegro

Wydawnictwo RecArt przedstawia drugą płytę z kameralną muzyką epoki romantyzmu nagraną na historycznych instrumentach - fletach traverso, wiolonczeli romantycznej i XIX-wiecznym fortepianie stołowym

Na albumie znalazło się czteroczęściowe Trio d-moll op. 49 Feliksa Mendelssohna-Bartholdy’ego (1809-1847), trio g-moll op. 63 Carla Marii von Webera (1786–1826) oraz Fantasia concertante op. 256 na flet, wiolonczelę i fortepian autorstwa Carla Czernego (1791-1857) będące pierwszą w historii rejestracją tego dzieła na instrumentach z epoki.

Do nagrania użyto dwóch fletów poprzecznych. Jeden z nich to oryginalny instrument Wilhelma Liebla (1793-1871), drezdeńskiego budowniczego, którego flety polecał zaprzyjaźniony z Carlem Marią von Weberem słynny romantyczny wirtuoz Anton Bernhard Fürstenau w obydwu swoich szkołach: Flötenschule op. 42 (1826) i Die Kunst des Flötenspiels op. 138 (1844). Druga część tria Webera a także całe Trio d-moll op. 49 F. Mendelssohna zostały zarejestrowane na flecie romantycznym zbudowanym w 2014 roku przez Rudolfa Tutza według wzoru niemieckich fletów różnych budowniczych z I połowy XIX wieku. Fortepian stołowy pochodzi z warsztatu Pehra Rosenwalla, sztokholmskiego producenta działającego w latach 1828–1861. Posiada numer seryjny 808. Jest wyposażony w mechanikę angielską z pojedynczym wymykiem, a jego skala obejmuje prawie siedem oktaw (CC-a’’’’). Fortepian został nastrojony w stroju równomiernie temperowanym, w wysokości a’=440 Hz. Wiolonczela została zbudowana przez Krzysztofa Krupę w 2004 roku. Model wzorowany jest na mniejszych wiolonczelach Antonia Stradivariego, budowanych po 1710 roku. Nóżka typowa dla wiolonczel z okresu romantyzmu została utoczona w pracowni Les Bois d'Harmonie pod Paryżem. Smyczek zbudowany przez Marcina Krupę w 2012 roku jest kopią modelu François J. Gaularda z ok. 1820-1830 roku. Wiolonczela ma komplet strun jelitowych bez równomiernego naciągu, dwie dolne struny są owijane srebrem.

Magdalena Pilch - w 1997 roku ukończyła studia magisterskie w klasie fletu Grzegorza Olkiewicza w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W latach 1998-2002 odbyła studia podyplomowe w klasie fletu traverso prof. dr Linde Brunmayr–Tutz w Staatliche Hochschule für Musik w Trossingen (Niemcy). W 2013 roku przeprowadziła przewód habilitacyjny w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, którego tematem była Kompleksowa wizja fletu romantycznego w zakresie budowy, brzmienia, techniki gry i praktyki wykonawczej według „Die Kunst des Flötenspiels in theoretisch–praktischer Beziehung dargestellt von A.B. Fürstenau op. 138”. Od 2000 roku współpracuje z Akademią Muzyczną we Wrocławiu prowadząc klasę fletu traverso, a od 2009 roku jest zatrudniona jako adiunkt w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Gra na fletach renesansowych, barokowych, klasycznych i romantycznych. Jest współzałożycielką pierwszego polskiego konsortu poprzecznych fletów renesansowych Epithalamion, ponadto regularnie współpracuje z orkiestrą Fundacji Akademii Muzyki Dawnej w Szczecinie famd.pl. Od kilku lat intensywnie zajmuje się również wykonywaniem repertuaru kameralnego z I połowy XIX wieku na instrumentach historycznych.

Marek Pilch - studiował w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie organów i klawesynu, następnie w Staatliche Hochschule für Musik w Trossingen. Uzyskał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Organowym w Gdańsku w 1992 roku, a w 1997 był finalistą na Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym (NDR) w Hamburgu. W latach 1998-2000 prowadził kursy interpretacji muzyki klawesynowej oraz realizacji basso continuo podczas Bohemia Festival w Kostelcu w Republice Czeskiej. W latach 2011-2013 wspólnie z Muzeum Historii Katowic prowadził cykl „Koncerty na zabytkowym fortepianie”, poświęcony interpretacjom muzyki fortepianowej i kameralnej wykonywanej na fortepianie Ernsta Irmlera z roku 1860. Obecnie prowadzi działalność pedagogiczną i koncertową jako organista, klawesynista i kameralista. Współpracuje z zespołami muzyki dawnej, prowadzi też własny zespół kameralny „Trio Brillante”, w którym gra na historycznym fortepianie stołowym. W roku 2011 uzyskał stopień doktora sztuki i jest aktualnie adiunktem w Katedrze Klawesynu i Historycznych Praktyk Wykonawczych na Akademii Muzycznej w Katowicach.

Bartosz Kokosza - ukończył studia w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu pod kierunkiem prof. Stanisława Pokorskiego oraz studia podyplomowe w zakresie gry na wiolonczeli barokowej w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu pod kierunkiem Jarosława Thiela. Koncertuje regularnie w kraju i za granicą, jako solista i kameralista, skupiając swoją działalność na historycznych praktykach wykonawczych. Doskonali swoje umiejętności, szczególnie w zakresie prowadzenia grupy continuo, współpracując ze wszystkimi najważniejszymi polskimi zespołami muzyki dawnej. Ponadto wykłada naukę gry na wiolonczeli barokowej w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Gra na instrumentach zbudowanych przez Krzysztofa Krupę w 2004 i 2008 roku.

wydawca: Recart  2015
nr kat.: RecArt0016
format: CD, jewel case