G. P. Telemann, C. P. E. Bach, C. Schaffrath, J. J. Quantz - Gusto NON Barbaro

Georg Philipp Telemann

1. Partita IV TWV 41: g 2 Preludio. Grave (1:55)
2. Partita IV TWV 41: g 2 Aria 1. Allegro (0:55)
3. Partita IV TWV 41: g 2 Aria 2. Allegro (2:13)
4. Partita IV TWV 41: g 2 Aria 3. Tempo di Minue (0:50)
5. Partita IV TWV 41: g 2 Aria 4. Allegro (1:46)
6. Partita IV TWV 41: g 2 Aria 5. A tempo giusto (1:02)
7. Partita IV TWV 41: g 2 Aria 6. Allegro assai (1:55)
8. Trio a Flauto dolce, Cembalo obligato e Cembalo TWV 42: B 4 Dolce (2:03)
9. Trio a Flauto dolce, Cembalo obligato e Cembalo TWV 42: B 4 Vivace (1:39)
10. Trio a Flauto dolce, Cembalo obligato e Cembalo TWV 42: B 4 Siciliana (2:35)
11. Trio a Flauto dolce, Cembalo obligato e Cembalo TWV 42: B 4 Vivace (1:40)
12. Solo nr 4 TWV 41: d 4 Affettuoso (1:53)
13. Solo nr 4 TWV 41: d 4 Allegro (3:17)
14. Solo nr 4 TWV 41: d 4 Grave (0:54)
15. Solo nr 4 TWV 41: d 4 Presto (3:15)

Carl Philipp Emanuel Bach

16. Solo a Flauto traverso e basso Wq 133, H 564 Allegretto (7:04)
17. Solo a Flauto traverso e basso Wq 133, H 564 Rondo. Presto (2:57)

Christoph Schaffrath

18. Trio a Flauto Traverso, Violoncello e Basso CSWV E:3 Allegro (3:35)
19. Trio a Flauto Traverso, Violoncello e Basso CSWV E:3 Adagio (4:07)
20. Trio a Flauto Traverso, Violoncello e Basso CSWV E:3 Allegro (2:56)

Johann Joachim Quantz

21. Sonata a 3 Voce QV 2:30 (Qv2: Anh. 2) Adagio (2:05)
22. Sonata a 3 Voce QV 2:30 (Qv2: Anh. 2) Allegro (1:33)
23. Sonata a 3 Voce QV 2:30 (Qv2: Anh. 2) Adagio (1:24)
24. Sonata a 3 Voce QV 2:30 (Qv2: Anh. 2) Allegro (1:26) 

Wiesław Suruło - flute
Paweł Solecki - basson
Joanna Solecka - harpsichord
Anna Huszczo - harpsichord

Płyta "Gusto NON Barbaro" poświęcona jest niemieckiej muzyce kameralnej XVIII wieku. Zostały na niej zarejestrowane utwory czterech kompozytorów, wśród których postacią centralną jest Carl Philipp Emanuel Bach. Tytuł płyty odnosi się do zaczerpniętego z traktatu Quantza cytatu, wymownie charakteryzującego przemiany, jakie zachodziły w stylu muzyki niemieckiej na tle oraz pod wpływem twórczości dwóch wiodących ośrodków: Francji i Włoch. Nowoczesny sposób komponowania, otwarty na asymilowanie zdobyczy estetycznych sztuki innych nacji stał się w Niemczech w XVIII wieku do tego stopnia dominujący, że właśnie owa synteza stylistyczna uznana została za cechę swoiście niemiecką. W I połowie XVIII wieku zjawisko unifikacji stylów narodowych stało się faktem w twórczości m.in. Georga Philippa Telemanna, ojca chrzestnego Carla Philippa Emanuela Bacha, a w połowie tego stulecia trend ten dominował szczególnie w słynnym ośrodku poczdamskim, gdzie działali, oprócz bachowskiego syna, pozostali kompozytorzy zaprezentowani na płycie: Johann Joachim Quantz i Christoph Schaffrath. Najstarszy utwór płyty "Gusto NON Barbaro" pochodzi z 1716 roku (Telemann – Partita IV TWV 41: g 2), a najpóźniejszy z 1786 roku (C.Ph.E. Bach – Solo Wq 133). Różnice stylu i technik kompozytorskich pomiędzy tymi dziełami są aż nader wyraźne, jednakże pomimo dzielącego je długiego interwału czasowego wyczuwalny jest w ich wspólny gen: doskonałość warsztatowa, połączona z uwielbieniem piękna i gotowością do podążania za szybko zmieniającymi się upodobaniami słuchaczy. (Wydawca)

wydawca: RecArt 2021
nr kat. RECART 0043
format: CD, digipack