Art Chamber Duo - Grand Duo Brillant

1. E. Wolff & H. Vieuxtemps - Duo brillant sur des motifs de l’Opéra „Orphée et Eurydice" 10:13
2. E. Wolff & H. Vieuxtemps - Duo brillant sur des motifs de l’Opéra „Les Noces de Figaro” 10:24
3. H. Vieuxtemps - Scène et Romance de l’Opéra ‚Halka” 5:59
4. E. Wolff & H. Vieuxtemps - Duo brillant sur des motifs de l’Opéra „Raymond” 11:58

Julita Przybylska – Nowak : fortepian
Jarosław Pietrzak : skrzypce

Muzyka kameralna XIX wieku to muzyka salonu i popisowych utworów brillant. To właśnie w salonach przedstawicieli arystokracji, często reprezentowanych przez kobiety czy też w salonach artystów, budowniczych instrumentów lub wydawców organizowano spotkania, które pełniły rolę towarzysko-integracyjną. Był to pewnego rodzaju nowy kod komunikacji kulturowej z ogromnym udziałem muzyki. W tę tradycję doskonale wpisują się utwory, które znalazły się na płycie. To wielkie, popisowe duety, często będące wynikiem pracy dwóch kompozytorów, którzy zarazem byli ich wykonawcami. Bowiem w repertuarze salonowo-koncertowym dominowały kompozycje własne artystów. Duobrillant to najczęściej duet skrzypiec i fortepianu, którego główną osnową był temat zaczerpnięty z wcześniej powstałego, bardzo popularnego w danym czasie utworu. Największą popularnością cieszyły wariacje i fantazje duetowe oparte na tematach ze znanych oper. I z takim właśnie repertuarem spotykamy się na prezentowanej płycie. Wypełniają ją cztery Grand Duos autorstwa dwóch kompozytorów: Edwarda Wolffa i Henri’ego Vieuxtemps’a, które powstały w latach 1852-1864. Pośród nich odnajdujemy opracowanie-romans oparte na „Halce” Stanisława Moniuszki autorstwa tylko Vieuxtemps’a. To bardzo ważny fakt dla recepcji polskiej muzyki w czasie, gdy Rzeczpospolitej nie było na mapie Europy. Pozostałe trzy utwory, autorstwa obu kompozytorów, są opracowaniami znanych tematów z „Wesela Figara” Amadeusza Mozarta, „Orfeusza i Eurydyki” Christopha Willibalda Glucka oraz Ambroise Thomas’a „Raymond lub Sekret Królowej”.
Z pewnością postać Edwarda Wolffa (1814-1880) winna nabrać tu bardziej szczególnego znaczenia. Urodzony w Warszawie, brat matki Henryka i Józefa Wieniawskich - Reginy Wolff, nie tylko pomógł braciom w ich pierwszych krokach do światowej kariery artystycznej, ale przede wszystkim sam był niezwykle uznanym pianistą. Jeszcze w kraju uczył się harmonii i kompozycji u Józefa Elsnera. Po wyjeździe na stałe do Paryża w 1835 roku szybko osiągnął sukces. Został okrzyknięty przez krytyków jednym z najwybitniejszych wirtuozów swego czasu. Doceniano także jego kompozycje, które obejmowały około 350 opusów i chętnie były publikowane przez paryskich wydawców. Koncertował bardzo dużo. Jego artystyczne losy związały się na czas jakiś z Henri’m Vieuxtemps’em. Wspólnie uczestniczyli w tournée po Francji w 1868 roku. I to podczas tych koncertów szczególny entuzjazm słuchaczy wzbudziły właśnie duety na skrzypce i fortepian, które wspólnie skomponowali i wykonywali. Henri Vieuxtemps (1820-1881) był równie wybitnym skrzypkiem-wirtuozem jak Henryk Wieniawski, belgijskim kompozytorem i pedagogiem. Pochodził w rodziny o muzycznych tradycjach. Był uczniem Charles de Bériot. Swoje życie także związał głównie z Paryżem. Zawsze z wielkim sukcesem występował w całej Europie. W latach 1846-1851 pełnił funkcję nadwornego skrzypka na carskim dworze w Petersburgu i był profesorem w konserwatorium. Znacznie przyczynił się do rozwoju rosyjskiej szkoły skrzypcowej. Podobne elementy życiorysu spotykamy także u Henryka Wieniawskiego, który zresztą zastąpił Vieuxtemps w petersburskim konserwatorium. Jego twórczość obejmuje ponad 60 opusów i są to głównie utwory wirtuozowskie.

Edward Wolff i Henri Vieuxtemps oddziaływali na słuchaczy swej epoki błyskotliwą techniką, wirtuozerią, elegancją gry, ale też pobudzali emocje i wyobraźnię. Ich występy budziły żywe reakcje słuchaczy, otrzymywali gromkie brawa i entuzjastyczne recenzje. Wypełniali w pełni zapotrzebowania swej epoki. Jednak to nie uległo zmianie i nadal ta muzyka jest aktualna dla słuchacza XXI wieku. To przesłanie przekazuje nam Art Chamber Duo - Julita Przybylska-Nowak (fortepian) i Jarosław Pietrzak (skrzypce) - wykonawcy utworów na płycie. Duos brillant w ich interpretacji nie pozostawia wątpliwości, że to muzyka o szerokim wachlarzu ekspresji, a nie pusta, nic nieznacząca błyskotka. Warto się nad nią pochylić i wraz z muzykami wniknąć zarówno w jej głębię, jak i cieszyć się jej zwiewnością.
Alina Mądry

Art Chamber Duo

Założycielami zespołu są wykładowcy Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu – pianistka Julita Przybylska-Nowak oraz skrzypek Jarosław Pietrzak. Jednym z pierwszych koncertów duetu był występ w 2010 roku podczas ceremonii wręczenia medali Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, przyznawanych przez Instytut Yad Vashem bohaterom niosącym pomoc Żydom podczas II wojny światowej. Pod wpływem przejmującej uroczystości muzycy postanowili poświęcić swoją artystyczną działalność twórczości nieznanych, często tragicznie zmarłych kompozytorów. Zaowocowało to odnalezieniem wielu dzieł, których premierowe wykonania duet prezentował na wielu festiwalach w Polsce i za granicą. Zespół Art Chamber Duo dokonał także płytowych i telewizyjnych nagrań utworów kompozytorów polskich działających na emigracji. Znalazły się wśród nich kompozycje Józefa Szulca, Josepha Achrona, Aleksandra Tansmana oraz Józefa i Henryka Wieniawskich.

Zainteresowanie twórczością polskich wirtuozów skrzypiec i fortepianu spowodowało wprowadzenie do repertuaru duetu popisowych utworów typu Grand Duo. Gatunek ten, będący unikalnym przykładem współpracy kompozytorskiej mistrzów obu tych instrumentów, był niezwykle popularny w epoce romantyzmu. Do jego rozwoju przyczynili się także polscy kompozytorzy, do których należał znakomity pianista Edward Wolff. Jego kompozycje, które tworzył wspólnie z genialnym belgijskim skrzypkiem Henri Vieuxtemps, po raz pierwszy w historii fonografii zostały zaprezentowane na niniejszej płycie.

Wszystkie nagrania są światowymi premierami

wydawca: RecArt 2019
nr kat.: RecArt 0035
format: CD, digipack