KUJAWSKA ATLANTYDA Justyna Piernik Zdzisław Piernik Warszawa Wschodnia, Janusz Prusinowski Kompania

1. Kujawiak Pierników
2. Pod Kruszwicą tam nad Gopłem
3. A trzeba dać! (śpiew)
4. A trzeba dać! (kapela)
5. Krzywo Orzecie Parobcy
6. Idzie chmura id Bakowa
7. Kujawionka, nie masz wionka
8. Oberek Piotra Figurskiego
9. Wdowa dom buduje
10. Na wysokiej górze
11. Jedzie Janek od Torunia (śpiew)
12. Jedzie Janek od Torunia (fujarka)
13. Wczoraj mnie główka zabolała
14. Rozbujały się siwe łabędzie
15. Pani matko, co tam macie
16. Kujawiaki Jana Kuczyńskiego
17. Jabłoneczka (śpiew)
18. Jabloneczka (skrzypce)
19. A po cóżeś mnie, matulu
20. Kujawiak Rytla
21. Oj, idę z rozkoszy na bidę (śpiew)
22. Oj, idę z rozkoszy na bidę (kapela)
23. Tabaka
24. W Pańskie progi wstympujymy
25. Przyśpiewki Roszaków
26. Dzień Ostateczny

wykonawcy:
Justyna Piernik - śpiew, koncepcja i kierownictwo muzyczne
goście:
Danuta Kaczmarek - śpiew (pieśń weselna i ballada)
Zdzisław Piernik - tuba (improwizowany kujawiak z przyśpiewką w wykonaniu córki, Justyny Piernik)
Warszawa Wschodnia
Janusz Prusinowski Kompania

Kujawska Atlantyda to próba wskrzeszenia zapomnianej muzyki tradycyjnej z Kujaw. Jej subtelność, emocjonalność i zmienność inspirowały Fryderyka Chopina. Sięgając do wspomnień i nagrań archiwalnych staramy się przywrócić ją współczesności taką, jaka była w jego epoce. Posłuchajcie, zaśpiewajcie, zagrajcie, zatańczcie!

Justyna Piernik - śpiewaczka, polonistka, animatorka kultury, dziennikarka Programu 2 Polskiego Radia. Od kilkunastu lat zajmuje się dokumentowaniem, badaniem i wykonywaniem dawnych pieśni tradycyjnych z Polski, Ukrainy i Rosji. Uczyła się u etnomuzykologów-praktyków oraz u śpiewaczek starego pokolenia podczas etnograficznych podróży. Śpiewa pieśni z Mazowsza, Kujaw, Wielkopolski, Lubelszczyzny, pochodzące z archiwów muzycznych i własnych badań terenowych. Bada i interpretuje style i repertuary wybitnych polskich śpiewaczek tradycyjnych. Koordynuje projekty społeczno-muzyczne w lokalnych społecznościach, m.in. na Kujawach. Liderka zespołu Warszawa Wschodnia, solistka w międzynarodowych projektach muzycznych. Śpiewa z Kapelą Brodów. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2017), laureatka I nagrody w konkursie Folklor-Kontynuacje 51. Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym (2017).

Danuta Kaczmarek – śpiewaczka ze Śmiłowic, w gminie Choceń, powiecie włocławskim. W jej repertuarze znajdują się m.in. stare pieśni weselne, ballady i przyśpiewki, których nauczyła się od rodziców. Jest laureatką wielu nagród ogólnopolskich i regionalnych, w tym sześciokrotnie zdobyła pierwszą nagrodę za wykonanie pieśni oraz popularyzowanie kultury Kujaw na Spotkaniach z Folklorem Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej w Ciechocinku oraz pierwszą nagrodę za solowe wykonanie ballady sierocej na 48. Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym (2014). Brała udział w wielu przeglądach i festiwalach lokalnych i ogólnopolskich, m.in. w Festiwalu Wszystkie Mazurki Świata w Warszawie (2014) oraz w Festiwalu EtnoKraków/Rozstaje w Krakowie (2016). W 2016 roku wzięła również udział w nagraniu programu TVP „Dzika Muzyka – Kujawska Atlantyda” prezentującego folklor ziemi kujawskiej z udziałem żyjących twórców. Aktywnie uczestniczy w życiu społeczno-kulturalnym Gminy Choceń, prowadzi spotkania z folklorem w szkołach i domach kultury, uczestniczy jako juror w szkolnych przeglądach piosenek ludowych i konkursach literackich. Jest założycielką zespołu "Śmiłówionki", którym kieruje od siedmiu lat.

Justyna Piernik:
„Kujawska Atlantyda" to eksperyment muzyczny, społeczny i rodzinny. Subiektywna wizja dawnej tradycyjnej muzyki kujawskiej, pochodzącej przede wszystkim z bliskich okolic urodzenia mojego ojca, Zdzisława Piernika. To podsumowanie pracy nad odczytaniem na nowo nagrań archiwalnych i dzieł Oskara Kolberga przez nas, muzyków nie pochodzących z Kujaw, i wciąż otwarte pytanie: czy możemy odzyskać i zinterpretować w nowych warunkach muzykę przez lata zapomnianą, a przecież wciąż pamiętaną, również na Kujawach?
Na płycie znalazły się pieśni liryczne, weselne, taneczne, religijne, przyśpiewki, oberki i kujawiaki, zestawione ze sobą w taki sposób, aby pokazać wzajemne oddziaływanie na siebie śpiewu i muzyki instrumentalnej.
Śpiewając opowiadamy odwieczne historie o miłości, śmierci, radości, smutku i nadziei. Kapelę zachęcamy do grania, a tancerzy do ruchu.
Ważną inspiracją stał się dla nas repertuar wybitnej, nieżyjącej już śpiewaczki Zofii Wojnickiej, pochodzącej z okolic Osięcin, zachowany przez Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Mamy przyjemność przedstawić także nagrania wybitnej, współczesnej śpiewaczki ludowej ze Śmiłowic, Danuty Kaczmarek, która śpiewu uczyła się od matki.
Najważniejszą inspiracją dla mnie są jednak wspomnienia i osobowość mojego ojca, który z Kujaw wyjechał w latach 50. ubiegłego wieku w poszukiwaniu innej muzyki i innego życia. Do swoich korzeni powraca, grając na tubie kujawiaka znanego mu z dzieciństwa. Historia kołem się toczy.

Janusz Prusinowski:
Kujawiaki, które gramy na niniejszej płycie mają źródło w śpiewie. Jako skrzypek i harmonista bawię się muzycznymi słowami, sylabami, akcentami - tak jak śpiewaczki i śpiewacy. Chciałbym, żeby mój instrument śpiewał.
Frazy melodii podlegają prawom języka, ale skrzypce i inne instrumenty wnoszą w muzykowanie rytmiczność uderzeń smyczka, właściwości ozdobników układających się pod palcami, akcenty wynikające z oddechu harmonii. Bywa, że odkrycia poczynione na skrzypcach trafiają na powrót do śpiewu, w postaci rytmicznych "da dana" i wszelkich innych sposobów, żeby zaśpiewać melodię tak, jakby ją "pozawijał" dobry skrzypek.

Mamy także, wraz z kapelą, zamysł prowadzenia tancerzy. Uwagę kierujemy na stopy, kolana, biodra, brzuch i kręgosłup, na ramiona, ręce, szyję i głowę. Chcemy ogarnąć całego tańczącego człowieka. Basy, baraban, sekund i skrzypce wymieniają się kierunkami, w zależności od tego, kto którą część ciała prowadzi - czy gra bardziej w ziemię, czy bardziej w niebo. Powstaje z tego muzyka cielesna, nieśpieszna, z miejscem na oddech i dialog, krystalizująca się na chwilę ze strumienia drobnych zmian, przesunięć, potwierdzeń i zaprzeczeń.

wydawca: Fundacja Czas Tradycji 2017
nośnik: CD, digipack