Marek Nahajowski - Boismortier : Six Suites de Pieces

1. Premiere Suite: I. Prelude
2. Premiere Suite: II. Allemande
3. Premiere Suite: III. Rondeau Les Charites
4. Premiere Suite: IV. L'Emerveillee
5. Premiere Suite: V. Gavotte
6. Premiere Suite: VI. Menuet
7. Deuxieme Suite: I. Prelude
8. Deuxieme Suite: II. Bourree
9. Deuxieme Suite: III. Musette en Rondeau
10. Deuxieme Suite: IV. Gigue
11. Deuxieme Suite: V. Rigaudon
12. Troisieme Suite: I. Prelude
13. Troisieme Suite: II. Courante
14. Troisieme Suite: III. Rondeau
15. Troisieme Suite: IV. Autre Rondeau
16. Troisieme Suite: V. Sarabande
17. Troisieme Suite: VI. Gavotte
18. Quatrieme Suite: I. Prelude
19. Quatrieme Suite: II. Air
20. Quatrieme Suite: III. Rondeau
21. Quatrieme Suite: IV. Air
22. Quatrieme Suite: V. Musette
23. Cinquieme Suite: I. Prelude
24. Cinquieme Suite: II. Bourree en Rondeau
25. Cinquieme Suite: III. Rondeau
26. Cinquieme Suite: IV. Fantaisie
27. Cinquieme Suite: V. Gigue
28. Sixieme Suite: I. Prelude
29. Sixieme Suite: II. Allemande
30. Sixieme Suite: III. Ramage
31. Sixieme Suite: IV. Menuet

Postać Boismortiera można określić mianem francuskiego Telemanna. Podobnie do swojego niemieckiego odpowiednika, hołdował on idei stylu mieszanego oraz eksperymentował z nietypowymi rozwiązaniami instrumentacyjnymi. Boismortier był również jednym z pierwszych kompozytorów nie posiadających zamożnego patrona lub protektora, utrzymujących się wyłącznie ze swojej twórczości. Pozycję tę zawdzięczał przywilejowi królewskiemu (1724) na druk i sprzedaż nut, co pozwoliło mu uniknąć konieczności podejmowania pracy nauczyciela lub szukania zatrudnienia jako instrumentalisty w którymś z licznych zespołów dworskich. Muzyka kameralna francuskiego baroku stanowi dla instrumentalisty grającego na flecie podłużnym pewne wyzwanie. W kraju nad Sekwaną już w pierwszych latach XVIII wieku instrument ten stracił na popularności, ustępując miejsca swemu „rywalowi” – fletowi poprzecznemu.
 Z uwagi na chęć uzyskania większej błyskotliwości brzmienia, przy nagraniu albumu wybór padł na instrument w stylu niemieckim - kopię fletu Jacoba Dennera w stroju a1=415 Hz

Marek Nahajowski (ur. 1979), teoretyk muzyki, flecista grający na kopiach instrumentów historycznych; ukończył z wyróżnieniem studia w zakresie teorii muzyki pod kierunkiem Ryszarda Daniela Golianka (Łódź 2003) oraz fletu podłużnego w klasie Tomasza Dobrzańskiego (Wrocław 2007); od 2010 roku adiunkt w Katedrze Teorii Muzyki w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, gdzie prowadzi przedmioty związane z praktyką wykonawczą muzyki baroku, historią teorii muzyki i praktyki kompozytorskiej, a od 2011 roku także klasę fletu podłużnego. Jest autorem pierwszego polskiego tłumaczenia traktatu Johanna Joachima Quantza Versuch einer Anweisung die Flöte traversiere zu spielen oraz rozprawy poświęconej jego sonatom fletowym (wyd. Łódź 2013), za którą otrzymał nagrodę w prestiżowym Konkursie im. Ks. Prof. Hieronima Feichta. Zainteresowania naukowe Marka Nahajowskiego koncentrują się na hermeneutycznej interpretacji utworów muzycznych XVI-XVIII wieku oraz estetyce i praktyce wykonawczej epoki baroku i wczesnego klasycyzmu.

wydawca: RecArt 2017
nr kat. RECART0026
format: CD, digipack