Natasza Czarmińska

1. Ostatnia Jednorogini
2. Godzina się zniża
3. Prośba
4. Szewczyk
5. Późnojesienny wiersz Pana Cogito
6. Do Marka Aurelego
7. Une femme
8. Legion
9. Obudźmy się
10. Wiersz księżycowy
11. Podróż
12. Chose
13. Kiedy przyjdziesz do mnie biała
14. Kołysanka dla Kleopatry
15. Seuil
16. Powiedział mi, że nie jest tylko Bogiem
17. Nie śpiewaj o mnie

Pierwsza płyta kompaktowa Nataszy, dokumentująca jej twórczość zarejestrowaną zarówno współcześnie jak i pochodzącą sprzed jej wyjazdu do Francji. Szerszej publiczności zaczęła być znana po tym jak otrzymała wszystkie możliwe nagrody na VIII-m Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie w 1971 roku. Przez kilka następnych lat pojawiała się często w "Piwnicy pod Baranami" - zapraszana przez Piotra Skrzyneckiego. Brała udział w Pierwszym Festiwalu Piosenki Zakazanej w Gdańsku. Ona pierwsza śpiewała wiersze Zbigniewa Herberta (za jego osobistą zgodą) takie, jak : "Do Marka Aurelego", "Późnojesienny wiersz Pana Cogito" czy "Prośba". Ta ostatnia piosenka zresztą stała się "hymnem studentów’68". Zdecydowała, że będzie także reżyserem. Zdała do Łódzkiej Filmówki, którą ukończyła jako reżyser w 1981 roku. Stan wojenny zastał ją we Francji. Przez pewien czas miała stałe wieczory w Piwnicy Artystycznej w Paryżu (koło pl. Bastylii) - "Nasza Wiosna", które nazywały się "Dortoir de David" czyli - "Sypialnia Davida". Przychodziła na nie mieszana publiczność paryska i goście z innych krajów. Odbyła kilka tournees po Francji, Europie (Anglia, Niemcy, Szwajcaria,) i po USA oraz Kanadzie, reprezentowała kulturę polską podczas Tygodnia Kultury Polskiej w Montrealu.

Od 2001 roku znowu przebywa w Polsce. Odnalazła się z muzykami, z którymi grała przed wyjazdem do Francji. Zarejestrowała z nimi nowe nagrania.

wydawca: Dalmafon 2004
nr kat. DALCD068
format: CD, jewel case